۲۲/۰۵/۱۳ظرفیت چاه کامل، مقدار سیگنال شناسایی شده‌ای است که هر پیکسل می‌تواند در خود جای دهد و روشن‌ترین سیگنالی را که دوربین می‌تواند قبل از رسیدن به اشباع تشخیص دهد، تعیین می‌کند. اگر یک پیکسل به دلیل پر شدن چاه پیکسل اشباع شود، شدت آن پیکسل دیگر به طور دقیق ثبت نمی‌شود. ظرفیت چاه کامل بالا در کاربردهایی که به محدوده دینامیکی بالایی نیاز دارند، یک مزیت است.
شکل ۱ رابطه بین ظرفیت کامل چاهک و محدوده دینامیکی را نشان می‌دهد. شکل ۱الف: ظرفیت کم چاهک باعث می‌شود تصویر اطلاعات سیگنال‌های روشن را از دست بدهد. شکل ۱ب: ظرفیت بالای چاهک باعث می‌شود تصویر اطلاعات کامل را از سیگنال‌های ضعیف تا روشن دریافت کند.
وقتی فوتون‌ها در طول نوردهی تصویر شناسایی می‌شوند، الکترون‌ها را درون سیلیکون آزاد می‌کنند که سپس تا زمان بازخوانی در چاهک پیکسل ذخیره می‌شوند. پیکسل حداکثر تعداد الکترونی را دارد که می‌تواند قبل از پر شدن مخزن فیزیکی یا رسیدن مقدار خاکستری تصویر دیجیتال به حداکثر، ذخیره کند. در حالت ایده‌آل، زمان نوردهی و سطح نور باید طوری تنظیم شوند که هرگز اجازه این اتفاق داده نشود. با این حال، در مواردی که هر دو سیگنال بالا و پایین در یک تصویر ظاهر می‌شوند، استفاده از زمان نوردهی یا سطح نور کمتر می‌تواند سیگنال‌هایی را تولید کند که برای تشخیص یا اندازه‌گیری معنادار در قسمت‌های کم نور تصویر بسیار کم هستند، زیرا نویز با سیگنال‌های ضعیف تداخل می‌کند. ظرفیت چاهک کامل بالاتر، زمان نوردهی یا سطح نور بیشتری را برای تشخیص سیگنال‌های کم نور، بدون اشباع سیگنال‌های بالا، فراهم می‌کند. برای اطلاعات بیشتر در مورد محدوده دینامیکی، به بخش واژه‌نامه «محدوده دینامیکی» مراجعه کنید.
اگر منحصراً در شرایط کم‌نور کار می‌کنید، یا اگر محدوده دینامیکی دغدغه اصلی شما در تصویربرداری نیست، ظرفیت کامل چاهک نقش کمتری در تعیین پارامترهای ایده‌آل دوربین شما خواهد داشت. برخی از دوربین‌ها دارای گزینه‌ها و حالت‌های خوانش چندگانه هستند که نرخ فریم، ویژگی‌های نویز و ظرفیت کامل چاهک متفاوتی را ارائه می‌دهند. برای این دوربین‌ها، اغلب می‌توان بین نرخ فریم بالاتر دوربین در ازای کاهش ظرفیت کامل چاهک موجود، که برای سناریوهای تصویربرداری با سرعت بالا و نور کم ایده‌آل است، مصالحه کرد.
