Het dynamisch bereik van een camera wordt doorgaans gedefinieerd als het vermogen van de camera om zowel heldere als zwakke signalen in hetzelfde beeld te detecteren. In beeldvormingstoepassingen waarbij de lichtintensiteit nauwkeurig moet worden gemeten, kan het dynamisch bereik ook worden gedefinieerd als het aantal afzonderlijke stappen voor intensiteitsmeting dat een camera kan leveren, hoewel de wiskundige definitie hetzelfde is.

Figuur 1 visualiseert de relatie tussen de volledige capaciteit en het dynamisch bereik. Figuur 1A: De lage volledige capaciteit zorgt ervoor dat de afbeelding informatie over heldere signalen verliest. Figuur 1B: De hoge volledige capaciteit zorgt ervoor dat de afbeelding alle informatie over zwakke en heldere signalen weergeeft.
Een camera met een hoog dynamisch bereik kan sterke signalen detecteren zonder verzadiging, terwijl zwakke signalen niet verloren gaan boven de ruisvloer van de camera. Het dynamisch bereik wordt meestal uitgedrukt als een verhouding in decibel (dB), verwijzend naar de verhouding tussen het helderst mogelijke signaal dat kan worden gedetecteerd, weergegeven door devolledige putcapaciteit, versus de ruisvloer van de camera, gegeven door de cameraleesruisBeide grootheden worden gemeten in elektronen, en de formule om dit om te rekenen naar een verhouding in decibel is:
